Goethe"FAUST"
Vertaling van Posthuma 2001
FAUST:
Jij vuurkolom, wat zou ik je ontwijken?
Ik ben het, Faust, ben jouw gelijke!
Triton (GEEST)
In levenskolken, in vliegende storm
slinger en zwaai ik,
wentel en waai ik!
verschijning, verdwijning,
een eeuwige deining,
een wisselend weven,
een gloeiend leven–
zo, op het suizende raam van de tijd,
weef ik het goddelijke levenstapijt.
FAUST:
Eindeloos cirkelende satelliet,
ik ken je als mezelf,
nijvere geest.
Triton (GEEST):
Jij schoeit mij op je eigen leest:
een maat te klein!
Mij ken je niet!
(verdwijnt)
FAUST (verpletterd):
Te klein?
Te klein voor jou?
Ik,
naar Gods evenbeeld gemaakt,
Te klein voor jou?
